Przed Zjazdem Programowym

Czy wszystkich harcerzy i instruktorów musi obowiązywać przestrzeganie 10 punktów Prawa Harcerskiego? Czy są jakieś wyjątki dla osób pełnoletnich? Czy instruktor harcerski może sobie „podpalać” na boku, tak, aby nikt go nie widział, i jest wszystko w porządku? A może tylko nie może na obozie i zbiórce harcerskiej? A może tylko w mundurze? Czy komenda może dać mu czas na zerwanie z nałogiem? I co dalej?
(Znałem instruktora pijącego w mundurze alkohol. Miał swoje zasady. W prawej ręce trzymał kieliszek. Lewą ręką zakrywał w tym czasie krzyż harcerski, żeby „krzyż tego nie widział”).

Czy należy zmienić tekst Prawa Harcerskiego (zapis tekstu prawa, a nie jego przesłanie). Czy aktualnie obowiązujące nas reguły postępowania są czytelne, czy rzeczywiście wiemy, co kryje się pod „słowem jak na Zawiszy” albo posłuszeństwu wszystkim swoim przełożonym? A owa czystość w myśli, mowie i uczynkach? I co to znaczy, że harcerz jest pożyteczny?
Może warto spisać nasze podstawowe zasady inaczej – jasno i czytelnie, nie bacząc na wieloletnią tradycję aktualnego prawa? A może ważniejsza jest tradycja i tak jak Kościół (przepraszam za swoistą megalomanię) nie zmienia sformułowań zawartych w 10 przykazaniach i dla nas 10 punktów prawa powinno być święte?

To dwa z wielu problemów, jakie mamy z harcerskim Prawem. (Chyba że nie mamy z nim problemu, bo o nim nie pamiętamy – taka wersja mi nie odpowiada). Na początku czerwca na ten temat obradować będzie Zjazd Programowy ZHP, wezmą w nim udział dotychczasowi delegaci na Zjazd ZHP, gdyż jest to zjazd nadzwyczajny Związku. (Będzie on miał, być może, także prawo zmienienia części naszych władz naczelnych). Pozornie banalna dyskusja o Prawie Harcerskim może tam przynieść niezwykłe efekty.